böyük-kiçik

böyük-kiçik
в знач. сущ. стар и млад, каждый
◊ böyük-kiçik tanımaq отдавать должное каждому; böyük-kiçiklə hesablaşmaq считаться со всеми

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "böyük-kiçik" в других словарях:

  • böyük-kiçik — is. 1. Yaşlarından asılı olmayaraq hamı. <Sarxan> daima lətifələrlə danışar, böyük kiçiyə baxmadan zarafat eləməyi sevərdi. M. İ.. Böyük kiçik hamı çıxır. Ə. Ə.. // Bəzən «böyüklükiçikli» şəklində işlənir. Böyüklü kiçikli, hamı küçələrə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • böyük — sif. 1. Kəmiyyətcə, ölçücə yekə, iri (kiçik ziddi). Böyük daş. Böyük şəhər. Böyük ev. – Ağarza yoldan kənara çəkilib, böyük və soyuq bir daş üstündə oturdu. M. C.. <Göyərçin:> İsmayılzadə deyir ki, bu il böyük bir saray tikəcəyik. . . Z.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kiçik — sif. 1. Həcmcə, ölçücə balaca; xırda (böyük müqabili). Kiçik əl. Kiçik göz. Kiçik otaq. Kiçik qab. Kiçik kitab. – Qapıçı kiçik pəncərədən <Nəbinin> nə istədiyini xəbər alır. «Qaçaq Nəbi». Kiçik və yoxsul daxmasının səkisi üzərində ortaboylu …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • səğirü kəbir — ə. böyük kiçik; hamı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • rəiyyət — is. <ər.> Bir dövlətin tabeliyində olan(lar); təbəə. Atabəy Məhəmməd, Marağa və Təbrizi alandan sonra şəhərlərə qasidlər göndərib, rəiyyətlərinə böyük qələbənin xəbərini elan etdirdi. M. S. O.. // Aşağı təbəqədən olan, yoxsul adam. Böyük… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • atayana — z. Ata kimi, ataya məxsus bir tərzdə. Sədr atayana bir səslə: – Oğul, adam bir böyük kiçik bilər, sözünün yerini bilər, axı. M. İ …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bərfərz — ara s. <fars. bər və ər. fərz> köhn. Tutaq ki, ehtimala görə, fərz edək ki. <Hacı Kərim Zərgər:> Cənab şair, bərfərz ki, bizim hər birimizdə bir təqsir var ki, sənətindən bəhrəyab olmur. M. F. A.. Dedi: «Bərfərz, olsa hər yerdə;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cəm — is. <ər.> 1. Bir şeyin ümumi sayı, miqdarı, toplusu. Cəm etmək (eləmək) – toplamaq, yığmaq. Xülasə, yoldaşlarımı bir yerə cəm elədim və ağdamlılar kimi başladıq hesab görməyə. C. M.. Azacıq məvacibə qənaət edən muzdur öz boğazından qəpik… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ehtikarçı — is. Ehtikarla məşğul olan adam (bax ehtikar). Bəhayi dininə sadiq olanlar isə əksəriyyətlə böyük kiçik tacir, ehtikarçı, dükançılardır. M. S. O.. // Qanunsuz olaraq mal alıb varlanmaq məqsədi ilə onu baha qiymətlə satmaqla məşğul olan adam;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fısqır(t)maq — f. dan. Çəkmək (papiros, siqaret və s.). Siqaret fısqırtmaq. – Molla Qafar isə bol yeməyi gördükdə rahatca bardaş qurub, . . çubuğunu təmizləyərək fısqırtdı, tənbəki ilə doldurub, damağına aldı. S. R.. <Xəlil:> Mənim o böyük kiçik tanımayan …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»