- böyük-kiçik
- в знач. сущ. стар и млад, каждый◊ böyük-kiçik tanımaq отдавать должное каждому; böyük-kiçiklə hesablaşmaq считаться со всеми
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
böyük-kiçik — is. 1. Yaşlarından asılı olmayaraq hamı. <Sarxan> daima lətifələrlə danışar, böyük kiçiyə baxmadan zarafat eləməyi sevərdi. M. İ.. Böyük kiçik hamı çıxır. Ə. Ə.. // Bəzən «böyüklükiçikli» şəklində işlənir. Böyüklü kiçikli, hamı küçələrə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
böyük — sif. 1. Kəmiyyətcə, ölçücə yekə, iri (kiçik ziddi). Böyük daş. Böyük şəhər. Böyük ev. – Ağarza yoldan kənara çəkilib, böyük və soyuq bir daş üstündə oturdu. M. C.. <Göyərçin:> İsmayılzadə deyir ki, bu il böyük bir saray tikəcəyik. . . Z.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kiçik — sif. 1. Həcmcə, ölçücə balaca; xırda (böyük müqabili). Kiçik əl. Kiçik göz. Kiçik otaq. Kiçik qab. Kiçik kitab. – Qapıçı kiçik pəncərədən <Nəbinin> nə istədiyini xəbər alır. «Qaçaq Nəbi». Kiçik və yoxsul daxmasının səkisi üzərində ortaboylu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səğirü kəbir — ə. böyük kiçik; hamı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəiyyət — is. <ər.> Bir dövlətin tabeliyində olan(lar); təbəə. Atabəy Məhəmməd, Marağa və Təbrizi alandan sonra şəhərlərə qasidlər göndərib, rəiyyətlərinə böyük qələbənin xəbərini elan etdirdi. M. S. O.. // Aşağı təbəqədən olan, yoxsul adam. Böyük… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atayana — z. Ata kimi, ataya məxsus bir tərzdə. Sədr atayana bir səslə: – Oğul, adam bir böyük kiçik bilər, sözünün yerini bilər, axı. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərfərz — ara s. <fars. bər və ər. fərz> köhn. Tutaq ki, ehtimala görə, fərz edək ki. <Hacı Kərim Zərgər:> Cənab şair, bərfərz ki, bizim hər birimizdə bir təqsir var ki, sənətindən bəhrəyab olmur. M. F. A.. Dedi: «Bərfərz, olsa hər yerdə;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəm — is. <ər.> 1. Bir şeyin ümumi sayı, miqdarı, toplusu. Cəm etmək (eləmək) – toplamaq, yığmaq. Xülasə, yoldaşlarımı bir yerə cəm elədim və ağdamlılar kimi başladıq hesab görməyə. C. M.. Azacıq məvacibə qənaət edən muzdur öz boğazından qəpik… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehtikarçı — is. Ehtikarla məşğul olan adam (bax ehtikar). Bəhayi dininə sadiq olanlar isə əksəriyyətlə böyük kiçik tacir, ehtikarçı, dükançılardır. M. S. O.. // Qanunsuz olaraq mal alıb varlanmaq məqsədi ilə onu baha qiymətlə satmaqla məşğul olan adam;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fısqır(t)maq — f. dan. Çəkmək (papiros, siqaret və s.). Siqaret fısqırtmaq. – Molla Qafar isə bol yeməyi gördükdə rahatca bardaş qurub, . . çubuğunu təmizləyərək fısqırtdı, tənbəki ilə doldurub, damağına aldı. S. R.. <Xəlil:> Mənim o böyük kiçik tanımayan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti